Dzieci
Pochodził z rodziny rolniczej osiadłej koło Żyrardowa. Urodził się w roku 1860. Był ożeniony z Bronisławą Rozalią Bartold (lub Bartołd). Mieli ośmioro dzieci: Romana, Michalinę, Marię, Stanisławę, Jadwigę, Stefana, Bronisława i Zofię. Potrzeba ich kształcenia zadecydowała o sprzedaży ziemi i przeniesieniu się całej rodziny do miasta, najpierw do Żyrardowa , a potem do podwarszawskich Włoch, aż wreszcie do Pruszkowa. Źródłem utrzymania stała się działalność kupiecka. Bronisława, choć obarczona licznym potomstwem i obowiązkami rodzinnymi, dzielnie pomagała mężowi w prowadzeniu sklepu z artykułami spożywczymi. Sklep ten najlepiej prosperował we Włochach. Wybuch I wojny światowej przerwał okres dobrej passy. W Pruszkowie małżonkowie wybudowali dom przy ul. Komorowskiej (tam urodziła się najmłodsza córka Zofia), potem rodzina przeniosła się do domu przy ul. Narutowicza. Sklep mieścił się w Żbikowie przy ul. Ogrodowej.
Paweł Wasiak został zapamiętany jako człowiek bardzo pracowity, skrupulatny, zorganizowany, starannie prowadzący swe książki rachunkowe i dbający o wyrobienie w dzieciach umiejętności matematycznych. Jego syn – Stefan – opisywał go jako typ pyknika – człowieka średniego wzrostu, krępego z rozwiniętą tkanką tłuszczową i mięśniową, o masywnej szyi , stosunkowo krótkich rękach i miękkiej, szerokiej twarzy. Temperament miał cyklotymiczny – pogodny, dobroduszny, jowialny, odznaczający się łatwością kontaktów z ludźmi. Witanym lub żegnanym przez niego osobom zawsze charakterystycznym gestem serdeczności ściskał oburącz rękę. Pod koniec życia cierpiał na dolegliwości związane z niewydolnością nerek i to prawdopodobnie było przyczyną jego śmierci. Zmarł w Pruszkowie 17 grudnia 1932 roku. Został pochowany na cmentarzu w Żbikowie, gdzie spoczywa również jego żona.
Oprac. Hanna Wasiak